To było przed wczoraj. W poniedziałek złożyliśmy egzamin magisterski w KUL-u. Udało się i nawet nie było tak strasznie jak się wydawało. Jednak myśl moja kieruje się w zupełnie inną stronę. Tak sobie myślę ostatnio o rywalizacji. Jak to możliwe, że nawet w gronie kolegów ciągle musi być jakaś walka? Wiem, wiem... Ksiądz Pawlukiewicz mówi wyraźnie, że naturą mężczyzny jest walka, jednak nie jesteśmy prymitywnymi neandertalczykami, którzy są (a w zasadzie byli) wyposażeni tylko w naturę. Nawet facet-wojownik jest wyposażony w rozum, w uczucia. Więc skąd się bierze ta niezdrowa rywalizacja, często powodowana zazdrością? Hmm... Chyba sam sobie udzieliłem odpowiedzi ;)
Ale dobrze już, było-minęło. Za chwilę święcenia, więc trzeba się do nich solidnie przygotować.
No i przygotowania zacząłem od pakowania, żeby później dać sobie spokój z kartonami, a zająć się Jezusem. No i przy tych kartonach kolejna myśl zupełnie z nimi nie związana. Człowiek to ok. 90% wody, trochę różnych związków, kilka książek, które przeczytał bądź nie, może jakieś artykuły, które napisał i samochód, a!!! i jeszcze dwa krótkie zdania: 1. "był dobrym człowiekiem", albo gdy nie zasłużył 2. po prostu "był". I to w zasadzie po nim zostaje. Bogu dziękuję, że urodziłem się w rodzinie wierzącej, bo bez wiary życie faktycznie nie ma głębszego sensu. A my-katolicy-mamy przynajmniej jakąś rezerwę.
Panie Boże, dziękuję Ci, że tak pięknie wszystko zaplanowałeś: i to co tu, na ziemi i to co tam, poza nią. Amen.
Ale dobrze już, było-minęło. Za chwilę święcenia, więc trzeba się do nich solidnie przygotować.
No i przygotowania zacząłem od pakowania, żeby później dać sobie spokój z kartonami, a zająć się Jezusem. No i przy tych kartonach kolejna myśl zupełnie z nimi nie związana. Człowiek to ok. 90% wody, trochę różnych związków, kilka książek, które przeczytał bądź nie, może jakieś artykuły, które napisał i samochód, a!!! i jeszcze dwa krótkie zdania: 1. "był dobrym człowiekiem", albo gdy nie zasłużył 2. po prostu "był". I to w zasadzie po nim zostaje. Bogu dziękuję, że urodziłem się w rodzinie wierzącej, bo bez wiary życie faktycznie nie ma głębszego sensu. A my-katolicy-mamy przynajmniej jakąś rezerwę.
Panie Boże, dziękuję Ci, że tak pięknie wszystko zaplanowałeś: i to co tu, na ziemi i to co tam, poza nią. Amen.
Witaj Marku, x. Marku :)
OdpowiedzUsuńTak rywalizacja jest straszna u człowieka. Chyba już taka nasza "psia natura". Chcąc się utrzymać na stanowisku w jakiejkolwiek pracy musimy konkurować ze sobą, rywalizować oraz donosić co jest oczywiście sprzeczne z "nie mówi fałszywego świadectwa...".
To nasza pozostałość sprzed kilkudziesięciu lat. Nie boję się tego powiedzieć.
Cytując i objaśniając ks. prof. J. Tischnera ciągle mamy naturę "homo sovieticus'a". Człowieka agresywnego, uniżonego wobec przełożonych. Nie potrafimy samodzielnie myśleć oraz działać.
Mateusz(RŚ-Ż Kościerzyna)